کشتی سانچی

یادم نیست اخرین بار کی خبر خوب شنیدم

دل من هم سوخت.

میدانی بعضی وقتها دلم میخواهد برای یک نفر مهم باشم !

کسی که برایم غیرتی شود و رگ گردنش باد کند ...

کسی که از دیدنم صورتش غرق لبخند شود ...

چشمانش از خنده هایم برق بزند...

مسخره اس نه ؟

میدانم ،

اما خسته شده ام از تظاهر ،

از اینکه بگویم همه چیز طبق روال است و به روی خود نیاورم !

دیگر نمیتوانم ؛

من هم دلم میخواهد بعضی شب ها که غم روی دلم سنگینی میکند در آغوش گرمی فرو بروم تا پناهگاه امنی باشد برای شب‌های سردم ...

قهر کنم و نازم خریدار داشته باشد !

دلم میخواهد به جای زانوی غم ، محبوبم را در آغوش بگیرم ،

دلم میخواهد آنقدر محکم همدیگر را در آغوش بگیریم که صدای فشرده شدن استخوان های یکدیگر را بشنوم....

میدانی،

این روز ها ،

از تظاهر و از عادی بودن خسته شده ام !

فقط 

همین ...

بیدار میشوی

به خودت صبح بخیر میگویی

برای خودت چای میریزی

تکیه میدهی به خودت

و فکر میکنی

دلت برای چه کسی باید تنگ میشده است؟

و چرا هیچکس

آنقدرها که باید خوب نبود 

که این صبح بی او

از گلوی آدم پایین نرود؟!

ه

شبا وقتی میخوابم...

وقتی از تنهایی خودم بغل می کنم

ت اعماق وجودم دلم  برای خود تنهام میسوزه

برای این تنهایی ک بیست شش ساله ش ....

این ک عشق و دوست داشتن و دوست داشته شدن تجربه نکرده 

با هیچی این زندگی کار ندارم .....

ولی سختمه گذشتن این روزا از زندگی م ک داره با تنهایی می گذره.....

نمی دونم کجا ولی ی جا خوندم ی چیزایی زمان داره ک اگ بهش برسی برات خوشاینده بعدش دیگ اون لذت نداره.....

شب م خوووووش